Reisverslag fotoreis Schotland Glencoe

Auteur: Annelien van der Heide

Klaar voor vertrek naar Schotland

Vandaag begint eindelijk ons langverwachte avontuur: de Nature Talks fotoreis naar Glencoe, Schotland. Na zorgvuldige voorbereidingen – het selecteren van de juiste lenzen, het kiezen van geschikte kleding en het plannen van onze route – zijn we klaar om ons onder te dompelen in de prachtige Schotse landschappen. Onze opwinding is voelbaar als we ons verzamelen op Schiphol. We hebben elkaar al een beetje leren kennen tijdens de online bijeenkomst en zijn klaar om samen deze onvergetelijke ervaring te delen.

Even voorstellen:
Koen – Joviaal, leergierig, autodidact en nog niet zo lang echt aan het fotograferen (zoals hij dat zelf noemt).
Christel – Belgische, die het aandurft om met een stelletje gekke Nederlanders de komende week Glencoe onveilig te maken. Serieuze dame die de verstilling perfect kan vastleggen.
Addie – Een gezellige dame uit Drenthe, nuchtere noorderling. De nodige fotografie en fotoreis ervaring.
Jeany – Dochter van Wim (vader en dochter Trip) en maakt deze week een uitstapje van de hondenfotografie naar landschapsfotografie.
Wim – Vader van Jeany, allround landschapsfotograaf met een goed gevoel voor humor.
Annelien – Schrijfster van dit verslag, natuur- en landschapsfotograaf met een creatieve benadering.
Michel Lucas – Professioneel landschapsfotograaf en begeleider vanuit Nature Talks van dit groepje fanatiekelingen.

Na een voorspoedige vliegreis staat Michel ons op te wachten op het vliegveld van Inverness. Nadat de koffers, fototassen en personen zijn ingeladen, vertrekken we richting Glencoe. Omdat iedereen na de vlucht wel zin heeft in koffie en iets lekkers, wordt er een stop gemaakt bij Loch Ness (en nee… Nessie hebben we niet gezien).

Na een smakelijke pauze, vervolgen we onze weg door het betoverende Schotse landschap. Omringd door een schilderachtig palet van herfstkleuren, rijden we verder. Langs de kronkelende oevers van Loch Ness en Loch Even trekken we verder, betoverd door de schoonheid van de natuur.

Uiteindelijk komen we in de namiddag aan bij het hotel en checkt iedereen in. Na het gezamenlijke diner neemt iedereen plaats in de bibliotheek van het hotel, alwaar Michel uitleg geeft over de komende week. Na een lange reisdag en de eerste indrukken kruipt iedereen vroeg onder de wol. Morgen staat de eerste echte fotografie dag op het programma.

Schotse ANWB

We zijn niet ontmoedigd door de regen die ons begroet bij het ontwaken – het is de authentieke Schotse ervaring die onze dag alleen maar meer karakter geeft! Vandaag kiest Michel voor een eerste locatie die het verst van het hotel verwijderd is, zodat we tijdens de ergste regenbuien in de bus zitten.

Maar de dag neemt een onverwachte wending. Na enkele kilometers verschijnen er talloze waarschuwingen op het display van de bus – en dan klinken de alarmen! We stranden bij een wegrestaurant, gedwongen door een lekke band.

Terwijl Michel contact opneemt met de Schotse ANWB maken wij nader kennis met elkaar. Een kennismaking onder het genot van een warme bak koffie en een scone (dit wordt overigens een traditie) is zo gek nog niet! Ach, een lekke band kan gebeuren. Ongeveer 2-3 uur later is de bus weer voorzien van een nieuwe linker achterband en kunnen we op pad met nieuwe fotoplannen.

Omdat er een droge periode aankomt, kiezen we voor een Loch Tulla met een prachtig eilandje wat zeer fotogeniek is. De mist die nog rond de bergen hangt, voegt wat extra sfeer toe. Kortom, laarzen aan en gaan! Zo’n eerste echte fotodag is altijd een beetje aftasten. Het resultaat van deze middag; twee fotografen zijn weggezakt in het veenmoeras (Koen en Annelien) en vele koude handen. Echter dit alles leverde wel mooie foto’s op, wat bleek tijdens de fotobespreking. En ondanks de pech onderweg smaakt dit naar meer! Iedereen heeft al zin in morgen.

Van kloof naar uitzichtpunt

Vandaag neemt Michel ons mee naar Buachaille Etive Mor (Kijk de film ‘Skyfall’ maar eens terug ) naar de waterval in de rivier Coupall. De groep wordt in tweeën gedeeld (Koen, Wim en Christel) gaan eerst de kloof in. Addie, Jeany en Annelien gaan vanaf het uitzichtpunt fotograferen, na ongeveer 1.5 uur wisselen we dit om.

Inmiddels zijn de wolken letterlijk een eindje gezakt (“Skyfall”) en regent het licht. Maar deze groep fanatiekelingen gaan zo op in hun hobby dat Michel ons uiteindelijk met moeite bij de bus verzameld krijgt. De hele groep is laaiend enthousiast over deze locatie en wil eigenlijk nog niet weg. Maar ook de innerlijke mens moet verzorgd worden. Daarom is het tijd om een bakje warme thee, koffie of chocolademelk met een scone te nemen. We genieten na bij een fijne warme open haard.

Nadat iedereen een beetje is opgewarmd, lopen we naar de Black Rock cottage. Bij aankomst op de locatie komt de regen met bakken uit de hemel en op deze plek ontbreekt de beschutting en staat er een koude wind. Ondanks de uitdagende omstandigheden staat de hele groep binnen de kortste keren buiten, vastberaden om te fotograferen in weer en wind. De witte cottage vormt een adembenemend contrast met de donkere omgeving en dreigende lucht. Een uitnodigende scène die smeekt om vastgelegd te worden door elke fotografieliefhebber.

Plotseling horen we ‘ooh’ en ‘aah’ en staat er een edelhert naast de weg, nog geen 50 meter van Wim vandaan. Hij weet het dier prachtig vast te leggen, terwijl de anderen zich met ingehouden adem omdraaien en haastig proberen een foto te maken zonder het prachtige dier te verstoren.

Mr. Edelhert had ondertussen wat vrouwelijk schoon gespot en liet ons daarvoor achter in het veld. Dus sommigen van de groep hebben alleen de achterkant van het edelhert kunnen vastleggen, maar hoe dan ook was dit een adembenemende afsluiting van de dag. Moe en voldaan rijden we terug naar het hotel. Na het diner nemen we de foto’s van vandaag door en ontvangen we nuttige tips om morgen mee aan de slag te gaan.

De Three Waters en de Study

Onze eerste stop vandaag ligt midden in de Glencoe vallei zelf. De groep wordt wederom gesplitst; Koen, Wim en Christel beginnen bij de watervallen The Three Waters. En Addie, Annelien en Jeany gaan met Michel naar de Study; een plek met een prachtig uitzicht op de Glencoe vallei. Volgens de overlevering de plek waar Queen Victoria zat te schilderen.

Na het klimmetje genieten we van een adembenemend uitzicht over de vallei. Langzaam trekt er nog wat meer bewolking, vergezeld van een vleugje ‘vochtigheid’, de vallei in, waardoor de rotsen beginnen te glinsteren.

Dan is het tijd om te wisselen van de locaties en klaart het een beetje op. The Three Waters ligt beneden in de vallei aan de voet van de Three Sisters. Ook op deze locatie brengen we flink wat tijd door om de juiste composities te vinden.

Uiteraard maken we ook vandaag een stop voor koffie, thee of chocolademelk met… Je raadt het al, met een scone!

Deze middag besluit Michel ons mee te nemen naar het Kasteel Stalker meer aan de oostkust. Hij zet ons af bij een voetpad dat naar het kasteel leidt en gaat op zoek naar een parkeerplek voor de bus. Bij aankomst is het strand toegankelijk vanwege het lage water, en al snel verspreidt de groep zich over de locatie. Nadat Michel de bus heeft geparkeerd, deelt hij weer nuttige tips en adviezen met iedereen.

Deze middag hebben we een extra uitdaging: het opkomende water. De waarschuwingen ‘denk om je fototas‘ klinken over het strand, want het water stijgt snel. De laatste 45 minuten is het een kwestie van goed opletten om niet ingesloten te worden door het water. Gelukkig houdt uiteindelijk iedereen zijn of haar spullen en voeten droog.

Na het diner in het hotel schuift fotograaf Tim Parkin, een lokale fotograaf uit de Glencoe-regio, aan bij onze fotobespreking. Hij deelt niet alleen zijn inzichten over de jurering van de Natural Landscape Photography Awards, waarvan hij medeorganisator is, maar laat ook een preview zien van de winnende foto’s van 2023. Het is ontzettend inspirerend!

De Loch: shall we stay or shall we go?

De tijd vliegt, vandaag alweer dag 5! De vooruitzichten zijn deze ochtend redelijk en daarom neemt Michel ons mee naar de Coe River watervallen aan het begin van de vallei en Loch Achtriochtan.

Wim, Koen en Jeany worden door Michel met de bus naar de watervallen gebracht, terwijl Christel, Addie en Annelien bij de Loch blijven. De wind staat recht op het meer, waardoor het vinden van een goede compositie lastig is – het water is constant in beweging en biedt geen reflectie.

Uiteindelijk belanden we op een heuveltje bij het meer waar we een prachtig uitzicht op de Loch hebben. Na een tijdje vraagt Michel of wij willen ruilen (naar de watervallen). En alle drie willen we dat niet… De Loch is fotografisch toch echt enorm interessant. Uiteindelijk staan we aan het einde van de ochtend met 5 mensen te genieten van het uitzicht op die betreffende heuvel. Niet veel later is het toch echt tijd om naar beneden te gaan waar Wim en Koen op ons wachten bij de bus.

Edelherten spotten als ware paparazzi

Na de dagelijkse koffie en scones stop (overigens deze keer een verrukkelijke gemberwortel taart voor iedereen) stappen we in de bus om te kijken of we edelherten in een natuurlijk landschap kunnen vastleggen. We rijden langs River Etive het prachtige dal Glen Etive in (ook wel de James Bond Skyfall Road genoemd).

Na een tijdje stopt Michel de bus en geeft aan dat we het gebied van de edelherten naderen. Snel wisselen we de lenzen voor wat meer millimeters en controleren we de geheugenkaarten en batterijen.

Na nog geen 10 minuten rijden zien we een grote groep edelherten in een veld bij een boerderij staan of liggen. Als ware paparazzi springt iedereen uit de bus en begint foto’s te maken. Bij de fotobespreking blijkt dat we als kippen zonder kop te werk zijn gegaan, want niemand heeft zijn statief gepakt, terwijl daar ruimschoots tijd voor was! Als laatste spotten we nog een wit paard dat prachtig opgaat in de omgeving.

We maken nog een tussenstop bij Loch Urr voordat we onze terugweg beginnen. Maar wacht even, de dag is nog niet voorbij! Michel heeft nog een verrassing in petto: we maken nog een stop bij een prachtige waterval langs de weg, namelijk de waterval in River Etive.

Koen, Jeany en Annelien spotten twee solitaire bomen op een helling en besluiten om die kant op te gaan. Addie, Christel, Wim en Michel dalen af naar de waterval. Het is al laat in de middag en de schemering begint in te vallen. Na een korte zoektocht naar een verloren gewaande telefoon (die gewoon op de bank in de bus lag), is het tijd om in de avondschemer terug te keren naar ons hotel.

Magisch diffuus licht op Rannoch Mor

Gisteravond hebben we besloten om vandaag vroeg te vertrekken, omdat er mist werd voorspeld! Deze keer gaat de tocht naar Rannoch Mor alwaar we aankomen met… mist. Yes! De mist zorgt voor een fantastisch diffuus licht. Na een korte uitleg stuift iedereen weg. De locatie is fantastisch en iedereen is druk bezig.

Het licht wordt steeds feller en na een poosje besluit Michel om de groep bij elkaar te brengen. We gaan naar een klein meertje aan de overkant van de weg. Terwijl de mist langzaam optrekt, wordt het zonlicht steeds intenser en genieten we van de prachtige foto’s die we maken met tegenlicht. Bij het meertje, met uitzicht op twee majestueuze bergen en een schilderachtige wolkenband eromheen, gaat iedereen weer op zijn eigen manier aan de slag.

Wat een cadeau van de natuur, met prachtige lichtomstandigheden. Na verloop van tijd werden de bergen verborgen door de bewolking, maar gelukkig blijft de enorme vlakte zeer fotogeniek.

Missie ‘zoek-het-bruggetje’

De tijd vliegt weer voorbij deze ochtend en voordat we het weten loopt het alweer tegen de middag. Deze middag hebben we een missie genaamd zoek-het-bruggetje. Er moet ergens in de Glasdrum Woods een Tolkien achtig bruggetje verstopt liggen. Michel heeft van horen zeggen dat het een bijzonder object is. Een beetje fantasie-achtig, maar hij heeft het bruggetje nog nooit gevonden. Echter heeft hij deze keer de GPS coördinaten weten te achterhalen, dus we zouden dat bruggetje moeten kunnen vinden… Toch?

Na een flinke rit parkeren we de bus langs de River Creran. Aan de overkant staan prachtige gele eiken die spiegelen in het water. Als ervaren paparazzi zetten we dit schouwspel op de foto en genieten we ondertussen van onze lunchpakketten.

Nadat iedereen zijn/ haar lunch achter de kiezen heeft, volgen we een aardig steil pad omhoog; een echte kuitenbijter! Boven aangekomen verdelen we ons over de locatie, een nat bos bedekt met varens en mossen. Echt een fantasierijke omgeving. En natuurlijk zoeken we ondertussen verder naar het bruggetje, want die hebben we nog steeds niet gevonden.

Hulp van een voorbijganger?

Tegen het einde van de middag komt Koen in gesprek met een toevallige voorbijganger. Deze vrouw informeert meteen of hij het pittoreske bruggetje al heeft gefotografeerd. Kort daarna wijst ze hem het pad aan dat leidt naar de betreffende locatie. Terwijl Koen vooruit gaat, verzamelt Michel de rest van de groep uit het bos. Langs het pad worden we omringd door prachtige varens, maar onze focus ligt vooral op één ding: het bruggetje!

Na ongeveer 5-10 min lopen vanaf onze laatste locatie horen we ineens water lopen en na een bocht in het pad is daar het bruggetje (en Koen). Het begint inmiddels serieus donker te worden en de ISO wordt flink opgeschroefd om nog een redelijke foto te kunnen maken. Uiteraard mag de groepsfoto op het bruggetje niet ontbreken. En dan is het echt tijd om terug te keren naar de bus. Missie volbracht!

In het schemerdonker lopen we terug naar de open plek en dalen we vervolgens af naar de bus. In de avond is het tijd voor ons laatste diner en we sluiten de week af in de Library van het hotel onder het genot van een whisky of andere drank. Morgen vliegen we weer naar Nederland.

Deze fotoreis Schotland Glencoe, van Nature Talks is voorbij gevlogen en stiekem zou ik nog best een paar dagen willen blijven.

Nog even wat fotobewerking vóór vertrek

Dankzij de late terugvlucht naar Nederland hebben we alle tijd om rustig in te pakken, zonder haast. We nemen zelfs de tijd om wat fotobewerkingen in Lightroom door te nemen, en het is erg leerzaam om van elkaars bewerkingen te leren. Na deze boeiende ochtend is het echter tijd om onze tassen en koffers in te laden.

Gelukkig genieten we nog van dezelfde prachtige rit langs Loch Even en Loch Ness, wat absoluut geen straf is. Op hetzelfde punt als op de heenweg nemen we een uitgebreide lunch voordat we de bus inleveren en het vliegtuig instappen. Met een kleine vertraging landen we na een fantastische week veilig op Schiphol, waar we afscheid nemen van elkaar en onze eigen weg weer gaan. We nemen afscheid en vertrekken met heerlijke herinneringen, veel volle fotokaartjes met prachtige foto’s en veel waanzinnige herinneringen aan Schotland Glencoe om te koesteren.